|
راز مثلث برمودا را بدانيد | ||||
|
|
دانستنيهاي بسيار جالب و خواندني | |||||
|
واي، باران؛ باران؛
شيشه پنجره را باران شست.
از دل من اما،
چه کسي نقش تو را خواهد شست؟
من شکو فائي گلهاي اميدم را در روءياهامي بينم،
و ندائي که به من مي گويد:
"گر چه شب تاريک است
دل قوي دار،
سحر نزديک است
از گريبان تو صبح صادق، مي گشايد پر و بال.
تو گل سرخ (نازنين)مني، تو گل ياسمني
تو مثل چشمه نوشين کوهساراني
تو مثل قطره باران نو بهاراني،تو روح باراني
تو چنان شبنم پاک سحري؟
- نه، از آن پاکتري.
تو بهاري؟ نه،-بهاران از توست.
از تو مي گيردوام، هر بهار اينهمه زيبايي را.
گل به گل،سنگ به سنگ اين دشت
يادگاران تواند.
رفته اي اينک و هر سبزه و سنگ
در تمام در و دشت سوکواران تواند.
در دلم آرزوي آمدنت مي ميرد
رفته اي اينک،اما آيا باز بر مي گردي؟
چه تمناي محالي دارم خنده ام مي گيرد!
در ميان من و تو فاصله ها ست.
گاه مي انديشم،
-مي تواني تو به لبخندي اين فاصله را برداري!
تو توانائي بخشش داري.
دستهاي تو توانائي آن را دارد؛
-که مرا، زندگاني بخشد.
وتو چون مصرع شعري زيبا،
سطر برجسته اي از زندگي من هستي.
من در آئينه رخ خود ديدم، و به تو حق دادم.
آه مي بينم،مي بينم
تو به اندازه تنهائي من خوشبختي
من به اندازه زيبائي تو غمگينم
آرزومي کردم،
که تو خواننده شعرم باشي.
-راستي شعر مرا مي خواني؟-
نه،دريغا،هرگز،
باورم نيست که خواننده شعرم باشي.
- کاشکي شعر مرا مي خواندي!-
وقتي تو نيستي، خورشيد تابناک،
شايد دگر درخشش خود را،
و کهکشان پير گردش خود را
از ياد مي برد. و هر گياه،
از رويش نباتي خود، بيگانه مي شود.
افسوس!
آيا چه کسي تو را،
از مهربان شدن با من، مايوس مي کند؟
اي مهربان من،
من دوست دارمت؛
چون سبزه هاي دشت
چون برگ سبز رنگ درختان نارون.
اي قامت بلند مقدس،تنديس جاودان،
اي مرمرسپيد،
اي قامت بلند اي از درخت افرا
گردنفرازتر
از سرو سربلند بسي پاکبازتر
اي آفتاب تابان
از نور آفتاب بسي دلنوازتر
اي پاک تراز برفهاي قله الوند،
تو ،با نوشخند مهر،با واژه محبت،
فرسوده جان محتضرم را ز بند درد
آزاد مي کني.
وبا نوازشت،اين خشکزار خاطره ام را،
آباد مي کني.
اي مرمر بلند سپيد،اي پاکي مجرد پنهان
مهر سکوت را ،زين سنگواره لب سرد ساکتت
-بردار
اي آفريده من،با واژه هاي ناب
در معبد خيالي خود ساختم تو را.
اما،اي آفريده من!
-نه، اي خود تو آفريده مرا،
-اينک،
با من چه مي کني؟؟؟؟؟؟!!!!!!
اي بلند اندام،سياه جامه به تن،دلبر دلير، آن شير
بيا که ديده من
به جستجوي تو گر از دري شده نوميد
گمان مدار که هرگز
-دري دگر زده است
در انتظار اميدم،در انتطار اميد
طلوع پاک فلق را،چه وقت آيا من
به چشم- غو طه ورم در سرشک-
خواهم ديد؟؟؟!!!
تو اي گريخته از من! حصار خلوت تنهايي مرا بشکن
به من بتاب،که سنگ سرد دره ام
که کوچکم،که ذره ام
مرا ز شرم مهر خويش آب کن
مرا به خويش جذب کن،مرا هم آفتاب کن.
دوباره با تو نشستن
- دوباره آزادي؟
مگر به خواب ببينم،
- شبي بدين شادي
اگر تو باز نگردي،به طفل ساده خواهر
که نام خوب تو را
زنام مادر خود بيشتر صدا زده است
چگونه با چه زباني به او توانم گفت:"که بر نمي گردي"
ونام خوب تو در ذهن کودک معصوم
تصوري ست هميشه،
هميشه بي تصوير،هميشه بي تعبير
دوباره با من باش! پناه خاطره ام
اي دو چشم،روشن باش!(فانوس روشن باش)
من ندانم که کيم ،من فقط مي دانم
که تويي،شاه بيت غزل زندگيم
شيشه پنجره را باران شست.
از دل من اما،
چه کسي نقش تو را خواهد شست؟
من شکو فائي گلهاي اميدم را در روءياهامي بينم،
و ندائي که به من مي گويد:
"گر چه شب تاريک است
دل قوي دار،
سحر نزديک است
از گريبان تو صبح صادق، مي گشايد پر و بال.
تو گل سرخ (نازنين)مني، تو گل ياسمني
تو مثل چشمه نوشين کوهساراني
تو مثل قطره باران نو بهاراني،تو روح باراني
تو چنان شبنم پاک سحري؟
- نه، از آن پاکتري.
تو بهاري؟ نه،-بهاران از توست.
از تو مي گيردوام، هر بهار اينهمه زيبايي را.
گل به گل،سنگ به سنگ اين دشت
يادگاران تواند.
رفته اي اينک و هر سبزه و سنگ
در تمام در و دشت سوکواران تواند.
در دلم آرزوي آمدنت مي ميرد
رفته اي اينک،اما آيا باز بر مي گردي؟
چه تمناي محالي دارم خنده ام مي گيرد!
در ميان من و تو فاصله ها ست.
گاه مي انديشم،
-مي تواني تو به لبخندي اين فاصله را برداري!
تو توانائي بخشش داري.
دستهاي تو توانائي آن را دارد؛
-که مرا، زندگاني بخشد.
وتو چون مصرع شعري زيبا،
سطر برجسته اي از زندگي من هستي.
من در آئينه رخ خود ديدم، و به تو حق دادم.
آه مي بينم،مي بينم
تو به اندازه تنهائي من خوشبختي
من به اندازه زيبائي تو غمگينم
آرزومي کردم،
که تو خواننده شعرم باشي.
-راستي شعر مرا مي خواني؟-
نه،دريغا،هرگز،
باورم نيست که خواننده شعرم باشي.
- کاشکي شعر مرا مي خواندي!-
وقتي تو نيستي، خورشيد تابناک،
شايد دگر درخشش خود را،
و کهکشان پير گردش خود را
از ياد مي برد. و هر گياه،
از رويش نباتي خود، بيگانه مي شود.
افسوس!
آيا چه کسي تو را،
از مهربان شدن با من، مايوس مي کند؟
اي مهربان من،
من دوست دارمت؛
چون سبزه هاي دشت
چون برگ سبز رنگ درختان نارون.
اي قامت بلند مقدس،تنديس جاودان،
اي مرمرسپيد،
اي قامت بلند اي از درخت افرا
گردنفرازتر
از سرو سربلند بسي پاکبازتر
اي آفتاب تابان
از نور آفتاب بسي دلنوازتر
اي پاک تراز برفهاي قله الوند،
تو ،با نوشخند مهر،با واژه محبت،
فرسوده جان محتضرم را ز بند درد
آزاد مي کني.
وبا نوازشت،اين خشکزار خاطره ام را،
آباد مي کني.
اي مرمر بلند سپيد،اي پاکي مجرد پنهان
مهر سکوت را ،زين سنگواره لب سرد ساکتت
-بردار
اي آفريده من،با واژه هاي ناب
در معبد خيالي خود ساختم تو را.
اما،اي آفريده من!
-نه، اي خود تو آفريده مرا،
-اينک،
با من چه مي کني؟؟؟؟؟؟!!!!!!
اي بلند اندام،سياه جامه به تن،دلبر دلير، آن شير
بيا که ديده من
به جستجوي تو گر از دري شده نوميد
گمان مدار که هرگز
-دري دگر زده است
در انتظار اميدم،در انتطار اميد
طلوع پاک فلق را،چه وقت آيا من
به چشم- غو طه ورم در سرشک-
خواهم ديد؟؟؟!!!
تو اي گريخته از من! حصار خلوت تنهايي مرا بشکن
به من بتاب،که سنگ سرد دره ام
که کوچکم،که ذره ام
مرا ز شرم مهر خويش آب کن
مرا به خويش جذب کن،مرا هم آفتاب کن.
دوباره با تو نشستن
- دوباره آزادي؟
مگر به خواب ببينم،
- شبي بدين شادي
اگر تو باز نگردي،به طفل ساده خواهر
که نام خوب تو را
زنام مادر خود بيشتر صدا زده است
چگونه با چه زباني به او توانم گفت:"که بر نمي گردي"
ونام خوب تو در ذهن کودک معصوم
تصوري ست هميشه،
هميشه بي تصوير،هميشه بي تعبير
دوباره با من باش! پناه خاطره ام
اي دو چشم،روشن باش!(فانوس روشن باش)
من ندانم که کيم ،من فقط مي دانم
که تويي،شاه بيت غزل زندگيم
در عمق قلبم آتشى است
قلبى سوزان.
در عمق قلبم آرزويى است براى آغاز.
من در احساساتم ميميرم.
دنياي من در خيال است.
من در روياهايم زندگي مي كنم بلى در روياهايم . . .
تو در قلب من هستى
تو در وجود منى
هر جا كه بروم
جلوه گرش خواهم بود و خواهم كرد.
تورا بى پايان دوست دارم
و تا هميشه نگه خواهم داشت حضور سبزت را اى عزيزترينم.
همواره در كنارت خواهم ماند . . .
مثل بهشت است ديدن چشمهاي جادويى تو.
بهشت چشمانت مرا به اوج آسمان مى برد.
من عاشق تو هستم
بهترينم
عزيزترينم
نازنينم
مراقب خودت باش . . .
وقتى كه لبخندت را ميبينم ديوانه وار خوشحال مى شوم.
من صداي قلبت را مى شنوم . . .
من گلها را حس مى كنم
من بارش را حس مى كنم اما . . .
تنها با وجود پاك تو بهترينم . . . !
طرح ICT روستایی درزندگی روستائیان، تحول اساسی ایجاد می کند
معتمدی: در نشست سران جامعه اطلاعاتی تعهداتی به جامعه جهانی داشتیم که یکی از آن به مناطق محروم و تجهیز آن در جهت تحقق عدالت اجتماعی بود . فکر می کنم این طرح در دنیا منحصر به فرد است و الگویی مناسب برای توسعه ICT روستایی در دنیا خواهد بود .
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در اولین نشست دفاتر خدمات ارتباطی روستایی گفت: ایجاد دفاتر خدمات ارتباطی و شبکه مخابراتی مناسب در روستاها، لازمه شکل گیری دولت الکترونیک در روستاها نیست بلکه ضروری است کلیه دستگاه های ذیربط ساختار لازم برای این امر را فراهم آورند .
به گزارش ایسنا، دکترمعتمدی اظهار داشت: در سال 57 روستاها دارای ارتباطات تلفن ثابت 312 عدد بودند که تعداد آن تا تاریخ 5 دی ماه سال جاری، به 42 هزار و 333 یعنی 83 درصد رشد رسیده است، همچنین ضریب نفوذ روستایی در سال 57 صفر بود که وضعیت فعالی آن 6/13 است .
وی ادامه داد: همچنین روستاهای دارای مرکز تلفن ثابت در سال 76، 1400 عدد بوده که با وضعیت فعلی به 50/6 رسیده است . دفاتر پست روستایی فعال در سال 57، 942 دفتر بود که تعداد آن کاهش یافته و به 180 رسیده اما در مقابل 1958 نمایندگی پست روستایی در سال 57 به 3753 عدد در حال حاضر رسیده است .
وی خاطرنشان کرد: بنابراین از ابتدای انقلاب و جهت تحقق اهداف برنامه سوم عمده تلاش بر ارتباط رسانی تلفن ثابت به روستاها متمرکز بود . یعنی هر روستا حداقل یک تلفن برای ارتباط داشته باشد که این امر بسیار موثر بوده و موفق هم بوده ایم . این امر در رفاه و امینت مناطق روستایی بسیار موثر بوده است .
همچنین از سال 81 در چارچوب سند راهبردی مخابرات و برنامه های گام دوم ریاست محترم جمهوری افزایش ضریب نفوذ تلفن روستایی در دستور کار قرار گرفت نتیجه آن هم مثبت بوده است بطوری که ضریب نفوذ تلفن ثابت روستایی از 17/5 در ابتدای برنامه سوم به 6/13 در حال حاضر رسیده است .
معتمدی ادامه داد: طرح دیگری که در ارتباط با روستاها علاوه بر اهداف برنامه سوم پیشنهاد شده و به اجرا گذاشته شده ، طرح تجهیز ده هزار روستای کشور به ارتباطات و فناوری اطلاعات روستایی می باشد که اجرای این طرح عملا از سال 83 یعنی سال پایانی برنامه سوم آغاز گردید و بخش عمده آن در برنامه چهارم اجرا خواهد شد که سند راهبردی بخش نیز پیش بینی شده است .
وی افزود: افزایش ضریب نفوذ تلفن ثابت در روستاها از 6/13 به بیش از 22 بعد از اجرای طرح، افزایش روستاهای دارای مرکز تلفن از 6150 به 10000، افزایش دفاتر پست روستایی از حدود 4000 به 10000، دسترسی مردم روستایی به خدمات بانکی که در حال حاضر بسیار ناچیز است به 10000 روستا، بهبود کیفیت ارتباطات روستایی با توجه به ارتقاء کیفیت شبکه انتقال روستایی خصوصا تجهیز آن ها به شبکه فیبر نوری از جمله دستاوردهای این طرح است .
وی مهمترین دستاورد این طرح را عملکرد آن به عنوان توسعه دولت الکترونیک در روستاهای کشور دانست و گفت: این دفاتر با استفاده از امکانات و تجهیزات پیش بینی شده و اتصال آن ها به شبکه اطلاع رسانی ملی (اینترانت) به عنوان پیشخوان دولت عمل می کنند و روستاییان از این طریق می توانند بدون مراجعه به ادارات در شهرها و یا مراکز استان بسیاری از امور اداری خود را در روستا انجام دهند .
همچنین اگر در نظر بگیریم که حدود 60 درصد رجوع مردم به ادارات برای گرفتن اطلاعات می باشد در می یابیم که فقط اطلاع رسانی مناسب چقدر می تواند در وقت، هزینه و سرعت کار در روستا مفید باشد واز تردد بیهوده روستاییان جلوگیری کند .
وی افزود: البته این شبکه علاوه بر اطلاع رسانی باید بخشی از امورد اداری را نیز از راه دور انجام دهد که در گام اول دستگاه ها و وزارتخانه هایی انتخاب شده اند که بیشترین ارتباط را با روستاییان دارند، لذا لازمه شکل گیری دولت الکترونیک در روستاها صرفا ایجاد این دفاتر و شبکه مخابراتی مناسب نیست بلکه ضروری است تا کلیه دستگاه های ذیربط، ساختار لازم برای این امر ار فراهم آورند و بانک های اطلاعات کامپیوتری را در دستگاه خود ایجاد نمایند .
معتمدی تصریح کرد: انتظار نداریم در شروع کار، دستگاه های ذیربط همه امور مربوط به روستاها را بتوانند از طریق شبکه سرویس بدهند ولی این انتظار را داریم که در شروع فعالیت در سال جاری هر دستگاه تعدادی از خدمات خود را از طریق شبکه ICT روستایی ارائه نماید
ماه مبارک آمد، ای دوستان بشارت
کز سوی دوست ما را هر دم رسد اشارت
آمد نوید رحمت، ای دل ز خواب برخیز
باشد که باقی عمر، جبران شود خسارت
اطلاعات کاربری
مثلث برمودالینک دوستان
آرشیو
آمار سایت